ikea'da dolanıyor, lüzumsuz pek çok şeyi olanca hızımla sepete indiriyordum. çocuk reyonunda bir çakma tahtasıyla karşı karşıya geldim. naif.süper'dekinin aynısı olduğuna emindim, çünkü çakmaya başladığımda oradaki esas oğlan gibi hafiflediğimi hissettim. ne kadar çaktım şimdi tam kestiremiyorum. bir iki sefer ters yüz etmiş olmalıyım ki; çekici elimden atıp üst raftan kullanılmamış bir taneyi sepete atarken iyi giyimli ve güler yüzlü bir kadın kulağıma eğilip şöyle dedi: "nasıl? bütün stresini atıp rahatladın mı?"
4 yorum:
ee ne dedin?
'daha değil...'
hiçbir şey demedim la luz. biraz utanmış ama aynı zamanda da rahatlamış olduğum için, zoraki tebessümümle olay yerinden uzaklaştım.
lula arada basmalı gaza..
Yorum Gönder