geri dönüşümsüz olması, herhangi bir şeyin, çok acımasız tınlıyor ilk etapta kulağa. oysa her şey olması gerektiği gibi… okuyunca ağladığım bir hediyenin hep orada kalacağını düşünmek de bir çeşit bencillik nihayetinde. bencil olmak istemezdim belki, layığıyla isteyebilseydim şayet… ben evet, hep olmak istemediğimim… ama konu bu değil. konu her şeyin olması gerektiği gibi olması. gidecekse gider, kalacaksa yanındadır, gitmişse tutamamışsındır. bir suçlu varsa sahada, o elbette topa en yakın olandır. suçluyum ve günah çıkarmak kadar düşükçe bir şey olamaz. düşkün değilim ama düşünceliyim. buradan gidersem arkamdan ağlamayın.
1 yorum:
maç senin evet, her zaman.. ben okul tarafı, kale arkasındayım.. top kaçarsa tutayım diye..
Yorum Gönder