Cuma, Mart 23, 2007

ahize

az evvel çok tuhaf bir şey oldu. evi aradım, telefon açıldı. buraya kadar normal, evet. ama kimse efendim demedi. annemin ve babamın, uzaktan sesleri geldi. annem yemek için bir şeyler rica ediyordu babamdan sanırım. babam da yorgun olduğunu mırıldanıyordu. biraz daha dinleyeyim dedim ama pek bir konuşma olmadı. annem erol evgin'den işte öyle bir şey'i söylemeye, babam da sanırım televizyon izlemeye koyuldu. bense ikisini de çok sevdiğimi ama aynı bu telefon görüşmesi gibi bunu onlara bir türlü belli edemediğimi düşündüm. sonra ahizeyi bıraktım. bunları yazmaya başladım.

Hiç yorum yok: