baby sleep, gently sleep..

içimi dışıma çıkarttım, geri yerine koyamadım. içim daha güzeldi hani benim?

.

dudağım kanıyor. kopartıyorum çünkü. işte bu bilerek. bilerek ama istemeyerek. ben yine ne diyorum? uykumun düzeni düzenbaz artık. gece uyumuyorum, sabah hiç olmuyor sanki. sabah olunca da gün bitmiyor. kahvaltı falan hep forma giymek gibi geliyor. zorunlu ve sıkıcı. 53 olmuşum. bu sabah tartıya çıktım. annem zorla tereyağlı ballı ekmek tıkıştırdı ağzıma. sonra gün içersinde portakal suyu sıkıp getiriyor. "o kadar mı acınası duruyorum?" dedim, içimden elbette. dışımdan desem, annem de evet dese, ı ıh, kaldıramam bunu. hiç değilse şimdi bir diğer ihtimal var. belki sandığım kadar can sıkıcı değilimdir ihtimali. fonda yo la tengo çalıyor. damage. bu çalmasa da ağlar mıydım ben? yağmurda ışıklarda daha çok bekleniyor bir de. yeşil yansa bile hareket etmiyor arabalar. ama yağmur arabadan çok güzel izleniyor. böyle şeyler işte. dönüşte yürüyesim vardı, annem ıslanmama izin vermedi. iyileşecektim belki. iyileşmek dediğin nedir ki? iki fincan latteye tekabül eder. belki bir kaç da tarçınlı kurabiyeye.

.

biri bana ninni söylese.. baby sleep. gently sleep. life is long and love is deep. time will be sweet for thee. and all the world to see..