hale

1 saat kadar evvel; zzzZZzz. telefon. hale. (heyecanlı olan elbette benim)

+ hale?

- dün akşam kardeşini televizyonda gördüm.

+ beni? beni görmedin mi? yanındaydım.

- hayır seni almamışlar.

+ üff ya.. tabii ben istedikleri gibi konuşmadım da ondan.. ee? çok güldün mü?

- he evet, ne anlatıyo bu böyle dedim. farkında mısın lula; hep televizyonda rastlıyorum size, ki ben ne kadar az televizyon izliyorum.

...

evet yazın da beni görmüştü hale televizyonda. özden'in mezuniyetinde kamera burnuma girmiş, kepsiz ve dahi cüppesiz beni yakın ve uzak planlarla çekmişti. ben elbette izleyenlerin yalancısıyım. neyse.. haleyle aramızdaki dostlukta ben hep şımarık ve heyecanlı olanım. o da hep sakin ve vurdumduymaz. bu dünyaya paralel başka bir gezegende çok iyi bir çift olabilirdik hale. (bu ihtimalden korktuğu için sanırım evlendi hale.)

.

+ hale? bayramda görüşecek miyiz?

- hayır..! ( sesinde "bu da nerden çıktı?" tonu)

.

benden çıktı hale. çok göresim geldi seni. hem öyle telefonunun küçücük ekranından anlayamazsın elbisemin güzelliğini...

.

neyse. halecim, ben bir ara uğrayıp öperim o saygıdeğer elini..